حلول ماه مبارک رمضان؛ ماه امت محمدی (ص)، ماه میهمانی خدا مبارک باد

 

حلول ماه مبارک رمضان؛ ماه امت محمدی (ص)، ماه میهمانی خدا مبارک باد

مگر مي‌شود دين را از رياضيات جدا بدانيم؟ - گفتاری از حضرت آیت الله حسن زاده آملی

 

مگر مي‌شود دين را از رياضيات جدا بدانيم؟ حديث شريفي در كافي است كه امام صادق عليه‌السلام به يكي از صحابه فرمودند: «اشياء همه به هندسه آفريده شده‌اند.» و آن آقا مثل اينكه لفظ هندسه را نشنيده بوده و نمي‌دانسته چيست، گفته است هندسه يعني چه؟ امام فرموده‌اند: «هندسه يعني مقدار و اندازه».

... معلوم مى‌شود كه شفا رقم خورد - گفتاری از حضرت آیت الله جوادی آملی

پرسش

اگر كسى براى ديگرى كه بيمارى مزمن و ديرينه‌اى دارد، دعا كند و با توسّل به ائمه معصومين ‏‏(عليهم‌السّلام) شفاى او را بخواهد، آيا اين كار مطلوب است؟ يا اينكه ممكن است از خدا سختى ‏در زندگى طلب كند و خدا برخى مشكلات را براى او قرار دهد، تا در آخرت اجر و پاداش زيادى ‏دريافت كند. با اين وجود جواب چيست؟

 

---

پاسخ حضرت آيت الله جوادي آملي

 هنگامى كه خداوند قلب بيمار يا يكى از دوستان وى را به نيايش جذب نمود و دل با بال كشش غيبى ‏ميل دعا پيدا كرد، معلوم مى‌شود كه شفا رقم خورد. وقتى ايوب (عليه‌السّلام) به طور جدّ عرض كرد: «إنّى ‏مسنّى الضّرّ و أنت أرحم الرّاحمين»(1)، معلوم شد كه چنين خواسته مسبوق به خواسته خداى سبحان ‏بوده است، زيرا رجال الهى، چونان ملائكه، بدون اذن سابق قول يا فعلى ندارند؛ «لا يسبقونه بالقول»(2).‏

اگر صاحبدلى پيام الهى را در محرم‌خانهٔ دل نسبت به درخواست علاج بيمارى كهن و مرض عتيق دريافت ‏نمود، دريغ نكند. البته بيمارى كه در منزل صبر به سر مى‌برد، آن را بيدرنگ تحمّل مى‌كند و مريضى كه در ‏مرحلهٔ رضا قرار دارد، از آن خشنود مى‌شود و مبتلايى كه فارغ از حضور خويش و غافل از درد خود است و در ‏منزلت رفيع تفويض سير مى‌نمايد، از خود طرحى ندارد، بلكه مى‌پسندد آنچه را جانان پسندد.‏

چون دعاى پدر براى فرزند طبق حديث نبوى (صلّى‌الله‌عليه‌وآله) همسان دعاى پيامبر براى امّت خود ‏است؛ «دعاء الوالد لولده كدعاء النبي (صلّى‌الله‌عليه‌وآله) لاُمّته»(3)، و كهن‌سالانى كه از عهد ديرين ‏به تعليم كتاب و حكمت اشتغال داشتند، به مثابهٔ پدر فرزندان علمى ـ بلاواسطه يا مع‌الواسطه‌ ـ اند، اميد ‏است دعايمان بدرقهٔ سير و سلوك علمى و عملى همهٔ تقى‌السيره و نقى‌السريره‌ها باشد.‏

مستحضريد كه عمر سرمآيهٔ است نه درآمد، از هزينه نمودن سرمآيهٔ جز در تحصيل دلمآيهٔ پرهيز شود.‏

به وقـت صبــح شـود همچـو روز معلومت

كـه با كه باخته‌اى عشق در شب ديجـور

بر اساس استوار: «قُل الله ثمّ ذرهم فى خوضهم يلعبون»(4) در عين اشتغال به علم‌الدّراسة از ‏جاذبهٔ علم‌الوراثة غفلت نشود، البته با فيض ربوبى و فوز قدسى؛

در تو كجا رسد كسى، تا نرود به پاى تو

مرغ تو كى شــود ولى، تا نَپَرد به بال تو‏

ولاى اهل‌بيت عصمت چونان قرآن كريم قداست دارد، از اعتصام به آن محروم نمانيم كه حِرمان از قرآن ‏كريم را به همراه دارد و انتظار مى‌رود، راقم و مرقوم له از محتواى پاسخ و پرسش بهره‌مند گردند.‏

‏(1) سورهٔ انبياء، آيهٔ 83.‏

‏(2) سورهٔ انبياء، آيهٔ 27.‏

‏(3) نهج‌الفصاحه، ج 1، ص 322.‏

‏(4) سورهٔ انعام، آيهٔ 91.‏

 

جوادى آملى، آذر 1381

لذّت از نماز، از هر لذّتى بالاتر است - گفتاری از مرحوم آیت الله العظمی بهجت فومنی

 

در روايت است كه رسول اكرم ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ فرمود:«حُبِّبَ إِلَىَّ مِنْ دُنْياكُمْ: أَلطِّيبُ، وَ النِّساءُ، وَ جُعِلَ قُرَّةُ عَيْنِى فِى الصَّلاةِ.» iز دنياى شما سه چيز مورد علاقه و محبوب من است: عطر و بوى خوش، زنان، و نور چشم من در نماز قرار داده شده است. (1)
تمام لذّتها روحى است و آن چه از لذّات كه در طيب و يا از راه نساء، به صورت حلال تكوينا مطلوب است، بيش از آن و به مراتب بالاتر، در نماز است؛ امّا طفل كم درك را با لذت حجله و عروسى كارى نيست و حجله گاه براى او لذّت ندارد، بلكه براى او حصار و قفس و زندان است و خود او در آن جا زندانى و بى تحرّك است، براى او دويدن و بازى لذت دارد، او دوچرخه و سه چرخه دوست مى دارد و از اين لذّت مى برد كه از جايى به جايى در حركت و سير باشد، بازى در كوچه براى او از حجله و عروسى لذّت بخش تر است.

 براى ما هم آبگوشت لذت دارد. براى ترياكى ها و شيره كشها و... كارهايشان از همه چيز ـ چنان كه مدّعى هستند ـ لذيذتر است.

 لذّتها همه روحى است، وگرنه كوه به اين عظمت، در جهالتِ از لذتهاى روحى است. در روايت است:«تَنَعَّمُوا بِعِبادَتِى فِى الدُّنْيا، فَإِنَّكُمْ تَتَنَعَّمُونَ بِها فِى الاْآخِرَةِ.» در دنيا از عبادت من برخوردار شويد و لذّت ببريد، چرا كه در آخرت از آن لذّت خواهيد برد. (2)

 

1. وسائل الشيعة، ج 1، ص 442، ج 2، ص 144؛ بحار الانوار، ج 73، ص 141؛ ج 79، ص 211؛ خصال، ج 1، ص165، نيز ر.ك: مسند احمد، ج 3، ص 128، 199، 285 و...

2. اصول كافى، ج 2، ص 83؛ وسائل الشيعة، ج 1، ص 83؛ بحار الانوار، ج 8، ص 155؛ ج 67، ص 253.

منبع

استاد دکتر مهدي گلشني: فعاليت علمي عين دينداري است.

 

 

ادامه مطلب را کلیک نمایید.

 

 

ادامه نوشته

دفاعيه رساله جهاني‌سازي و انديشة سياسي عرب به راهنمایی استاد آقای دکتر مهدی گلشنی

  جلسة دفاعية رسالة دكتراي كاميار صداقت ثمرحسيني با عنوان «جهاني‌سازي و انديشة سياسي متفكران عرب ۱۹۸۹-۲۰۰۷م » راس ساعت 17 روز يك‌شنبه 11 مردادماه 1388 برابر با 10 شعبان  در سالن اجتماعات پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي برگزار گرديد. ....

 گزارش جلسه - اینجا را کلیک نمایید.

ادامه نوشته

آیا جهانی شدن مرده است؟ - کامیار صداقت ثمرحسینی - بخش سوم

 منبع: وبلاگ بانک مقالات جهانی شدن

 فناوري‌هاي نوين در حوزه ارتباطات و رسانه، موجب اهميت يافتن هر چه بيش‌تر «برنامه‌ريزي براي آينده» شده است. آنتوني گيدنز تحليل قابل توجهي از مفهوم ريسك ارائه داده است. ابتدا ريسك به آب‌هاي خارج از نقشة دريايي اطلاق مي‌گرديد كه استعمارگران به قصد تصاحب جهان از آن عبور مي‌نمودند و اكنون اين مفهوم بر تصميم‌گيري‌ براي ساختن آينده و مواجهه با خطرپذيري‌هاي آن دلالت دارد

 

«ايدة ريسك به كنترل زمان و آينده و اساساً تا حد زيادي به كنترل فضا نيز محدود شده است. اصطلاح ريسك به نظر مي‌رشد زماني از زبان پرتغالي به زبان انگليسي وارد شده است تا سفرهاي پيشتازان اروپايي در قرن شانزدهم به قصد كشف دنيا را توضيح دهد. همچنان كه غرب به لحاظ فيزيكي توسعه مي‌يافت، ايده ريسك به معناي روبه‌رو شدن با آب‌هاي خارج از نقشة دريايي بود. بنابراين ريسك اساساً مفهومي فضايي بود كه به توسعة غرب در سراسر دنيا گره خورده بود، ولي به سرعت به صورت مفهومي زماني درآمد. ريسك آن‌چنان كه ما اكنون آن را مي‌فهميم، عمدتاً دربارة زمان و محاسبه زمان آينده است؛ بنابراين ايده ريسك در جامه‌اي ظهور مي‌كند كه به كنترل آينده نظر مي‌افكند و اين مهم، بزرگ‌ترين انشقاق در تاريخ تمدن است.» (آنتوني گيدنز، 1379، جهان رها شده، ص 52)

 

نمي‌توان خود را مستقل دانست و نگران آينده نبود.

بر لب بام خطر نتوان به خواب امن رفت

ايمني خواهي ز اوج اعتبار انديشه كن

 

جلال امين از اقتصاددانان مشهور مصري، تقسيم‌بندي جالب توجهي از مفهوم استقلال ارائه مي‌نمايد. او مي‌گويد آيا استقلال يك ملت ناشي از استقلال برنامه‌هاي آن است و يا استقلالش در تملك ابزار؟ پاسخ جلال امین به این پرسش « برنامه و اهداف » است. به عنوان مثال اگر كشور ما براي 21 ميليون كاربر اينترنت خود برنامه و اهداف مشخصي را براي آينده ترسيم نموده و دنبال مي نمايد، در اين بُعد، كشوري مستقل است، در غير اين صورت نمي‌توان توسعة كمي ابزار رايانه‌اي را مُعرف استقلال ملتي دانست. اين‌ها تاملات مهمي هستند كه به سادگی نباید از کنارشان گذشت.

بدترين وضعيت براي مردم يك جامعه آن است كه به جاي آينده‌نگري در حل مسايل خود بگويند: «حالا كه خانه مي‌سوزد، پس حداقل خود را گرم كنيم!»

آیا جهانی‌شدن مرده است؟ کامیار صداقت ثمرحسینی - بخش دوم

    بخش اول - اینجا را کلیک نمایید.

آنتونی گیدنز در تعریف جهانی‌شدن آن را عبارت از «افزایش وابستگی متقابل میان مردمان، مناطق و کشورهای مختلف جهان همراه با گسترش مناسبات اقتصادی و اجتماعی در پهنة گیتی» می‌داند. این تعریف از جهانی‌شدن متضمن چند معرف اساسی است:

1. افزایش وابستگی متقابل میان مردمان و نیز کشورهای جهان؛

2. گسترش مناسبات اقتصادی و اجتماعی در سطح جهان.

اگر چه در این تعریف اشاره‌ای به تاریخ استعمار به منزلة تاریخ جهانی‌شدن که مورد توجه منتقدانی چون عبدالوهاب المسیری (دانشمند فقید مصری) و یا حسن حنفی (مصری) است؛ نشده است با این حال در آن بر دو مُعرف «واقعی» و موجود در سطح جهان تاکید می‌شود. در اینجا این پرسش مطرح است که آیا مرگ جهانی‌شدن به منزلة کاهش وابستگی‌های متقابل افراد و کشورها در جهان است؟ مثلاً در مورد صادرات و واردات کشورهای جهان سوم در سال 2009 شاهد تحولی بنیادین به نسبت با سال 2000 می‌باشیم؟ آیا مبادلات جهان سوم و جهان غرب سرانجام به سطحی تقریباً متناسب با هم در تولید و مصرف رسیده است؟

امروزه غالب محققان بر سیر فزایندة وابستگی‌های متقابل در سطح جهانی، در کنار تعمیق شکاف‌های اقتصادی میان ملل ثروتمند و فقیر جهان، تاکید می‌نمایند.

از سوی دیگر افزایش مناسبات اقتصادی و اجتماعی در جهان موجب رواج برداشت‌های جدیدی شده است که از تحلیل‌های نوین از مکان و زمان نشأت می‌گیرد که می‌توان آن را «همبودی زمانی – جهانی» نامید. به عبارت دیگر «جهانی‌شدن وضعیتی است که در آن ما همگی در یک زمان در جهان زندگی می‌کنیم.» این وضعیت عملاً محقق شده است. چنان‌که آن را از خلال «اقتصاد بی‌وزن» می‌توان یافت که آن در کنار تولیدات فرهنگی ملل غربی به ویژه هالیوود، از خلال توسعة فناوری‌های نوین در تلفن همراه و لپ‌تاپ و مانند آن به سایر بخش‌های زندگی انسان‌ها سرایت می‌کند.

شاید آرمان‌هایی چون پایان‌تاریخ؛ همگرایی جهان با ارزش‌های غربی؛ افول مرزها و حاکمیت‌های ملی آن‌گونه که افرادی چون کینجی اومای انتظار داشته‌اند، محقق نگردید، اما نباید عدم تحقق این آرمان‌ها را به معنای زوال پدیدة جهانی‌شدن دانست.

اگر در اوایل دهة 1380 تعداد کاربران ایرانی اینترنت در حدود 5 میلیون کاربر تخمین زده می‌شد، این رقم در اواخر دهة 1380 بالغ بر 20 میلیون کاربر است. در کنار این‌ها باید ده‌ها میلیون خط تلفن همراه در کشور را که با فناوری‌های نوین صوتی و تصویری همراه گردیده‌اند؛ بدان افزود. 

همچنین در سطح جهانی گفته می شود که تا سال ۲۰۱۳میلادی جمعیت آنلاین جهان بالغ بر ۲.۲ میلیلرد نفر خواهد رسید که ۴۳ درصد آن در آسیا زندگی می کنند. (اینجا را کلیک نمایید.) لذا جهانی‌شدن دارای ادبیاتی بسیار وسیع است و نمی توان ابعاد گوناگون اثرگذاری آن را نادیده گرفت.

 شاید اکنون این پرسش مطرح شود که پیامد پذیرش مرگ جهانی‌شدن چیست؟ مثلاً حالا بپذیریم که جهانی‌شدن مرده است، با زنده‌اش چه فرقی دارد؟ پاسخ به این پرسش بسیار ساده و صریح است: مدیران مسئول و برنامه‌ریزان و به طور عام انسان‌ها زمانی دربارة مسایل می‌اندیشند که آن‌ها را به عنوان یک مساله بر سر راه خود ببینند. زمانی که ما پدیده‌ای به نام جهانی‌شدن را نمی‌بینیم، عملاً به نسبت خود با آن و زمین بازی خود و زمین بازی آن نمی‌اندیشیم، حال آن که میلیون ها جوان ایرانی عملاْ درگیر با فضاهای جهانی شدن شده اند.

عرض تبریک - تا نیایی گره از کار بشر وا نشود ...

 ولادت خاتم الأوصياء، اميد منتظران عالم، احياگر اسلام ناب محمدي و براندازنده نظام كفر و ظلم در عرصه گيتي حضرت «حجة ابن الحسن المهدي» (ارواح العالمين لمقدمه الفداه) را به جهانيان تبريك و تهنيت مي‌گوييم.

درد ما جز به ظهور تو مداوا نشود

تا نيايي گره از كار بشر وا نشود

كاخ ظلم و ستم افراشته سر تا به فلك

پس چرا خيمه‌ي عدل تو ، سرِ پا نشود

تا خداوند جهان اذن قيامت ندهد

پاك از لوث ستم ، صفحه‌ي دنيا نشود

دين و ايمان بشر وزر و وبالش گردد

صحت آن اگر از سوي تو امضا نشود

هر كه آزار دهد با عملش قلب ترا

مورد مغفرت خالق يكتا نشود

روز محشر كه سرائر همه ظاهر گردد

در كف هر كه بود خط تو ، رسوا نشود

رهرو وادي تقوا و فضيلت نبود

آن كه در زمره عشاق تو احصا نشود

لطف تو گر نشود شامل موساي كليم

شامل حضرت او ، آن يد بيضا نشود

تو اگر ياري عيساي پيمبر نكني

مرده احيا ز دم عيسي نشود

وعده‌ي روز ظهور تو كه داده است خداي

دارم اميد كه موكول به فردا نشود

تا تو اي منتظَر از پرده نيايي بيرون

شادمان مادر تو حضرت زهرا نشود

صله بر آنكه تقاضا كند از درگه تو 

دور از شأن تو بينيم كه اعطا نشود

ملتجي واي به حال تو و بخت بد تو

 نظري گر به تو از جانب مولا نشو

آگهي استخدام در پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي - تاریخ فراخوان ۱۰/۵/۱۳۸۸

 تاریخ فراخوان ۱۰/۵/۱۳۸۸

تلفن پژوهشگاه

۸۸۰۴۶۸۹۱-۳

آگهي استخدام پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي چند نفر دانش‌آموخته كتابداري را براي كار در كتابخانه‌هاي اين پژوهشگاه به همكاري دعوت مي‌نمايد. نوع استخدام اين افراد به صورت قراردادي و غير هيأت علمي خواهد بود. علاقه‌مندان به استخدام فرم زير را تكميل كرده و به همراه شرح سوابق علمي و اجرايي خود (C.V) حداكثر تا تاريخ ۳۱ شهريورماه ۱۳۸۸ به نشاني زير ارسال نمايند. 

 تهران- بزرگراه كردستان- خيابان 64- كد پستي 1437774681- پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي- رئيس كتابخانه مركزي

لینک خبر سایت پژوهشگاه علوم انسانی - بخش آرشیو - اخبار پژوهشگاه

عرض تبریک به مناسبت ولادت حضرت اباعبدالله الحسين (عليه‌السّلام)

 

ولادت مسرّت‌بخش و باسعادت سالار شهيدان حضرت اباعبدالله الحسين(عليه‌السّلام) را به حضور همه مسلمانان تبريك مي‌گوييم.