آمدم ای شاه پناهم بده
خط امانی زگناهم بده
ای حرمت ملجاء درماندگان
دور مران از در و راهم بده
لایق وصل تو كه من نیستم
اذن به یك لحظه نگاهم بده
لشكرشیطان به كمین من است
بی كسم ای شاه پناهم بده
درشب اول كه نهندم به قبر
نور بدان شام سیاهم بده
ای كه عطابخش همه عالمی
جمله ی حاجات مرا هم بده
پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلّم فرمود:
به زودي پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد؛ هيچ غصّه داري او را زيارت نمي‌کند مگر اينکه خداوند غم و اندوه او را برطرف مي‌سازد و هيچ گناهکاري او را زيارت نمي‌کند مگر اينکه خداوند گناهانش را خواهد آمرزيد.
حضرت جواد عليه‌السلام نيز مي‌فرمايد:
من براي کسي‌که قبر پدرم را در طوس زيارت کند در حالي که عارف به حق او باشد، بهشت را بر خداي عزّوجل ضمانت مي‌کنم.
|
اغنيا مكه روند و فقرا سوي تو آيند
جان به قربان تو آقا كه تو حج فقرايي |
سالگرد ارتحال رسول اکرم و شهادت سبط اکبرش امام مجتبی (سلام الله علیهما) را به تمامی مسلمانان جهان تسلیت می گوییم.
جهت مطالعه سخنرانی حضرت آیت الله جوادی آملی ادامه مطلب را کلیک نمایید.
آیا می دانید آیت الله العظمی سیستانی :
تحصیل کرده حوزه علمیه مشهد است؟
شاگرد ادیب دوم نیشابوری بوده است؟
و از شاگردان آیت الله مروارید ره (از بزرگان مکتب تفکیک حوزه خراسان) به شمار می رود؟
و ما اگر بخواهيم واقعاً مملكتمان نجات پيدا كند، مقدّم بر همه اين است كه از اين غربزدگى نجات پيدا كنيم.
شما ملاحظه كنيد، حتى اسم خيابانهاى ما «روزولت «،» چرچيل»، چه! خوب چرا؟ براى اينكه ما براى خودمان شخصيتى قائل نيستيم؛ الّا شخصيت اروپايى بايد باشد. اصلًا مملكت ما تزيين بايد بشود به اسماء اينها! اين مسئله است. آنها همچو كردند مغز ما را و اين طور بار آوردند كه اگر بخواهيم يك چيزى بشويم، كتاب مىنويسيم، اولش هم اسم يكى از آنها بايد باشد تا كتابمان را بخرند!
جوانهاى ما بخواهند كتاب بخرند، اگر چنانچه به اسم ماركس باشد و لنين باشد، مشترى زياد است. اگر به اسم شيخ الرئيس باشد نه! با اينكه تمام اينها يك صفحه از كتب شيخ الرئيس را نمىتوانند بفهمند! ولى مع ذلك چون شرقى است، از اين جهت.{ ... } ملّاصدرا را اسمش را نشنيدهاند، ملّاصدرا اصلًا اسمش را نشنيدند، ملّاهاى ما را اسمش را نشنيدند، اما رجال آنها همه. كتابهاى ما را نمىدانند چه است، مىگويند «اسلامشناس»! «اسلامشناس»، ما اسلامشناسيم. اسلام را نمىدانند چيست تا اسلام شناس باشند! دو تا جنگ اسلام را مىدانند! دو سه تا جنگهايى كه واقع شده است. مگر اسلام جنگ است؟ مگر معارف اسلام جنگ است؟ از معارف اسلام بىاطلاعاند.
اسلام هم وقتى مىخواهند بشناسند، با حرفهاى اروپاييها مىشناسند. حرفهاى غربيها را مىآورند. فلان غربى اسلامشناس! اسلامى كه غربىها براى ما معرفى مىكنند! اين براى اين است كه ما خودمان را باخته ايم در مقابل غرب، شرق خودش را باخته است. تا از اين باختگى بيرون نيايد، تا محتواى خودش را پيدا نكند، نمىتواند مستقل باشد.
(صحيفه امام، ج9، ص: 378 – 389)
به جهت شادي روح آن مرحوم عطر صلوات را به خانه هاي خود بياوريم:
اللهم صل علي محمد و آل محمد.
مرحوم حضرت آيت الله حاج شيخ ذبيح الله ذبيحي قوچاني ( ره ) [1] بارها مي فرمود « استادي داشتيم در نجف كه همواره مي گفت سري سالم به قبر ببريد. هواهاي نفساني را از سر خارج كنيد. انارة العقل مكسوف بطوع هوي : اميال نفساني نور عقل را از ميان مي برد. »
سپس مقدمه ي مشهور اخلاقي اش را بيان مي فرمود:
اول آنكه همواره متوجه باشيد كه از دنيا خواهيد رفت. « هر كه آمد به جهان اهل فنا خواهد بود. »
دوم آنكه با خود هيچ نمي بريد. « هر كه آمد عمارتي نو ساخت / رفت و منزل به ديگري پرداخت » ( و آن دگر پخت همچنان هوسي / وين عمارت بسر نبرد كسي )
با اين مقدمات راه موفقيت در 3 چيز است: 1. انجام واجبات 2. ترك محرمات و 3. در حد توان و شادابي روح انجام مستحبات »
مي فرمودند فريب دنيا را نخوريد. چهارتا پول نشان تان مي دهد تا فريب بخوريد. دنيا امروز آدمي را مي فريبد و فردا مي گرياند. سلاطيني كه بر مردم مسلط بودند آخرش رفتند، ما هم مي رويم. آنها چيزي نبردند و ما هم نمي بريم. پس در كارهايمان به اين بينديشيم كه آيا « خدا » راضي است؟
مواظب باشيد ! جوانيد و قدر جواني خود را بدانيد. الان كه اينجا نشسته ام، همين امانت است. انسان از خود چيزي ندارد، همه ي امور از آن خداست. نبايد گول خنده هاي دنيا را بخوريم كه اسير دنيا با فديه هم آزاد نمي شود.[2]
او به سادگي هر چه تمام تر پر معنا ترين گزاره ي عرفان شيعي را بيان مي نمود:
« خداوند حكيم است و فعل لغو از او سر نمي زند. محال است كه موجودي در عالم خلقت به خاطر او پا بر اميال شيطاني بگذارد و دستش گرفته نشود. ممكن نيست انساني در برابر اميال گناه آلود مقاومت نمايد و از رحمت خاص الهي دور بماند. آغاز ورود به عوالم متعالي از خويشتنداري از هواهاي نفساني شروع مي شود. »
نقل از : کامیار صداقت ثمرحسینی
تصويري از عارف ربانی مرحوم حضرت آيت الله حاج شيخ ذبيح الله ذبيحي قوچاني ره
مشهد مقدس - زمستان ۱۳۷۱ شمسي
[1] آن مرحوم از برجسته ترين مجتهدان نامدار معاصر قوچان بود. در سال 1329 قمري/ 1289 شمسي در روستاي خيرآباد مايوان متولد شد. پس از طي دروس مقدماتي و سطح در شهرهاي قوچان و مشهد مقدس، در سال 1351 قمري به نجف اشرف هجرت نمود و در آن جا درسهاي فقه و اصول را نزد مرحوم آيت الله آقا ضياء عراقي و آيت الله حاج سيد محمود شاهرودي، سيد ابوالحسن اصفهاني و ساير اساتيد حوزه نجف فراگرفت و پس از گذشت 20 سال اقامت در نجف و نيل به درجه اجتهاد، در سال 1371 قمري به قوچان مراجعت كرد و در اين شهرستان به ترويج و نشر احكام اسلامي و تدريس علوم ديني پرداخت و پس از ده سال خدمت فرهنگي و علمي در قوچان، در سال 1381 ه.ق به مشهد عزيمت و تا زمان عروج ملكوتي اش ( سحرگاه روز سه شنبه 24/12/1372 شمسي / سوم شوال 1414 قمري بر اثر سكته قلبي ) در كمال معنويت و حياتي طيبه، در آن شهر اقامت داشتند. ايشان در صحن آزادي نزديك ايوان طلا به خاك سپرده شد. همگان از حاج شيخ به « عالمي رباني » ياد مي نمودند. شنيدم كه آخرين سخنان وي به اطرافيان خود « سفارش تقوا و دوري از گناه و مظاهر فريبنده ي دنيا » بود. در هيچ مجلسي به ياد او ننشستم مگر آنكه از زهد و تقواي او ياد شود ( رحمة الله تعالي عليه ) شرح حال ایشان در سایت آستان قدس رضوی
[2] و به ياد دارم كه بارها اين ابيات عبرت انگيز را برايم مي خواند:
هي الدنيا تقول بملء فيها حذار حذار من بطشي و فتكي
فلا يغرركم حسن ابتسامي فقولي مضحك و الفعل مبكي
تصوير مرحوم آيت الله حاج آقا سيد جواد فقيه سبزواري ره - سال ۱۳۷۱ شمسي مقابل مسجد حاج حكيم
به جهت شادي روح آن مرحوم عطر صلوات را به خانه‌هاي خود بياوريم:
اللهم صل علي محمد و آل محمد.
ديدارش هميشه شوق آموختن را در انسان زنده مي‌ساخت. چرا چنين نباشد، هنگامي كه به فرمايش پيغمبر (صلي الله عليه و آله و سلم) «كسيكه مرگ او را دريابد در حاليكه طلب علم و دانش مي‌كند تا به سبب علم خود اسلام را زنده كند، فاصلة ميان او و ميان پيغمبران در بهشت يك‌درجه است.» (بحار،1/184 ر97)
در آخرين باري كه به خدمتش رسيدم توصيه به انجام واجبات و ترك محرمات الهي نمودند و ضرورت استقامت در كار نمودند و اينكه نبايد غفلت كرد:
مارٍِ نفست را بِكُش از ابتدا
ور نه مارَت گردد آخر اژدها
ليك هر كس مور بيند مارِ خويش
تو ز صاحب دل كن استفسارِ خويش
مادرِ بتها بت نفس شما است
ز‌آن‌كه آن بت مار و اين بت اژدهاست
عالَمي را لقمه كرد و در كشيد
معده‌اش نعره كنان هَل منْ مَزيدٍ
اللهم كن لوليك الحجة ابن الحسن، صلواتك عليه و علي آبائه، في هذه الساعة و في کل ساعة، ولياً و حافظاً و قائداً و ناصراً و دليلاً و عيناً، حتي تسکنه أرضک طوعاً و تمتعه فيها طويلاً ×××××××××××××××××
