عقل بشر به دليل آن كه در مقام علم و عمل معصوم نيست، و دچار لغزش و خطا مى‌شود، و تحت تأثير وهم و خيال از جهت نظر، و شهوت و غضب از لحاظ عمل قرار مى‌گيرد، و نيز به دليل آنكه نسبت به بسيارى از امور جزئى كه در سعادت بشر نقش دارند جهل دارد، به تنهايى نمى‌تواند سعادت انسان را تأمين سازد. از اين جهت جوامع بشرى نيازمند هدايت و دستگيرى وحى الهى است كه مكمّل و مؤيّد عقل است و نقص و ضعف آن را جبران مى‌سازد.


مأخذ: (قرآن در قرآن، ص 306، 307)