... خوش بود شهد شهادت بر ما

 

دکتر کامیار صداقت ثمرحسینی

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

حدوداً دو دهه پیش، در خیابان وصال شیرازی تهران[1] به نذر مرحوم حاج آقا محسن هراتی مجلس عزای امام حسین علیه السلام برپا میشد که بحمدلله پس از رحلتِ آن مرحوم تداوم یافت. خاطرم هست گاه دسته عزاداران افغانی وارد تکیه میشدند و خدا میداند چه تعداد از ایشان در دفاع از حرم اهل البیت علیهم السلام به شهادت رسیده اند. همسر مرحوم حاج آقای هراتی تاکید داشت که حتماً روضه ای به ترکی نیز خوانده شود و در مجموع مجلس بسیار پرشوری بود. این حقیر گاهی از منزل پیاده به آنجا می‌رفتم و در طی مسیر مضامینی به ذهن می‌رسید که آن را یادداشت می‌کردم؛ از جمله این ابیات:

ناگهان كودك شش ماهۀ او تشنه لب سوي نجف كرد نظر

با لباني كه به خون گلگون بود شد هم آواي رسول اطهر

سپس ابیات دیگری را نیز بدان افزودم؛ امّا پایان شعر خصوصاً زبان حال و سخن حضرت علی اصغر علیه السلام همچنان ناتمام ماند؛ و گاه در این فکر بودم که وصف حال و سخن حضرت علی اصغر J را چگونه در قالب شعر بیان نمایم؟ تا آنکه در سفر به عتبات در نیمه اول اسفند 1396 (جمادی الثانی 1439 قمری) به توفیق الهی آن را در نجف اشرف و کربلای معلی تکمیل کردم.[2] اگرچه خالی از هُنر و ذوق عالی است، و بابت آن سخت شرمنده‌ام؛ امّا با سرمایه عشق و ارادت به آستان مقدس اهل بیتA سروده شده است:

اي كمال و كَرَمت فوق بشر

علي اي ساقي حوض كوثَر

تشنه آمد پسرت سوي فُرات

تشنه برگشت همي تا محشَر

چون يقينم كه ننوشد هرگز

تا نبيند كه بنوشد اصغَر

كودكان دست دعا برداريد

كه عمو را نرسد هيچ خطَر

لرزه افتاد به اركان سما

هم به آفاق زمين شور و شرَر

مُنكسر شد كمر سرور دين

نازنين نوگل او شد پرپَر

زان گلِ شانه سالار رُسُل

در نهانند خجل شمس و قمَر

ذوالجناحا تو چرا تنهايي

خامس آل عبا را چه خبَر

ناگهان كودك شش ماهۀ او

تشنه لب سوي نجف كرد نظَر

(وه! شرافت، عظمت، ایمان را

که در این طفل کند جلب نظَر)

با لباني كه به خون گلگون بود

شد هم آواي رسول اطهَر

(خوش بود شهد شهادت بر ما

در یَدِ پیـرِ مُغـانم خُوشـتَر[3])

(ای نوازشگر هستی دریاب

یاوران را و پدید آر ظفَر)

(ایستاده به درِ حضرت دوست

پیکر پاک شهیدی بی سَر[4])

(در حرم بودم و حیران هرسو

واله و شیفته آن منظَر)

(خیل عشاق حرم در راهند

هوس کرب و بلایی دیگَر)

[1]. کمی بالاتر از خیابان طالقانی - مقابل سازمان انتقال خون ایران

[2]. ابیات داخل قوس () ابیاتِ الحاقی اخیر است.

[3]. مرحوم علّامه سیّد محمدحسین حسینی طهرانی قدس سره در کتاب روح مجرد در ضمن حکایتی درباره مرحوم آقا سیّد ضیاءالدین دری قدس سره به یکی از وجوه تفسیر این بیت حضرت حافظ اشاره میکند:

مُرید پیر مُغانم زمن مرنج ای شیخ

چرا که وعده تو کردی، و او بجا آورد

مراد از شیخ حضرت ابراهیم علیهم السلام و مراد از پیر مغان حضرت امام حسین علیه السلام است و آن وعده، قربانی فرزند بود.

[4]. پیکر یکی از شهدای مدافع حرم را به حرم حضرت سید الشهداء امام حسین علیه السلام آورده بودند، در تشییع پیکرش شرکت کردم و در آن حال این مضمون در خاطر گذشت:

(اوّل ستانده اذن شهادت به خط دوست

دوّم گرفته اذن دخولش در این حَرَم)

به دلیل ازدحام جمعیت نتوانستم اسم آن شهید را بخوانم؛ امّا چه فرق میکند، در هر حال نامش مدافع حرم اهل البیت عصمت و طهارت علیهم السلام است.