عرض تبریک
خاطره ای از دکتر شفیعی کدکنی:
مرحوم اديب در ولايت اهل بيت بسيار خالص و شديدالتأثر بود. خوب بهياد ميآورم كه در درس مطول وقتي بهرجز منسوب بهامام عليبنابيطالب كه فرموده است: «انا الذي سمّتني امي حيدره` ضرغام آجام و ليث قسوره» در بحث از احوال مسنداليه ميرسيد، و ايراد تفتازاني را بهساختار نحويآن مطرح ميكرد كه مثلا بايد گفته ميشد:«سمته امه»، نه «سمتني امي»،ميگفت: «اي تفتازاني! تو از گوشه بيابان تفتازان خراسان رفتهاي و قواعدي از ادبعرب را آموختهاي؛ اگر خودت اينجا نيستي، روح تو حاضر است، بشنو و بدانكه حد چون تويي نيست كه بركسي نكته بگيري كه مظهر بلاغت زبان عرباست و بعد از قرآن كريم شيواترين كلام را در زبان عرب آفريده است.» و در اين گفتار صدايش ميلرزيد و چشمانش در اشك غوطهور ميشد.
+ نوشته شده در ۱۳۸۸/۰۴/۱۴ ساعت توسط وبلاگ تاريخ و تحقيق
|
اللهم كن لوليك الحجة ابن الحسن، صلواتك عليه و علي آبائه، في هذه الساعة و في کل ساعة، ولياً و حافظاً و قائداً و ناصراً و دليلاً و عيناً، حتي تسکنه أرضک طوعاً و تمتعه فيها طويلاً ×××××××××××××××××