مرحوم علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی رحمه الله

انسان‌ يك‌ عُمر با موجودات‌ دنيويّه‌ عشقبازي‌ كرد، و حالا معلوم‌ ميشود همه‌ عروسك‌ بوده‌ و سراب‌ بوده‌اند. يك‌ عمر بهترين‌ سرمايه‌هاي‌ وجودي‌ خود را كه‌ علم‌ و حيات‌ و قدرت‌ او بود، در راه‌ عشقبازي‌ با باطل‌ و سراب‌ و انسان‌هاي‌ مقوّائي‌ و توخالي‌ و عالم‌ بي‌اعتبار صرف‌ كرد.

چقدر خوب‌ اين‌ معني‌ را ملاّي‌ رومي‌ بيان‌ كرده‌ است‌:

گر به‌ جهل‌ آئيم‌ آن‌ زندانِ اوست

ور به‌ علم‌ آئيم‌ آن‌ ايوانِ اوست‌

گر به‌ خواب‌ آئيم‌ مستان‌ وئيم

ور به‌ بيداري‌ به‌ دستان‌ وئيم‌

ور بگرئيم‌ ابرِ پُر زَرق‌ وئيم‌

ور بخنديم‌ آن‌ زمان‌ برق‌ وئيم‌

ور به‌ خشم‌ و جنگْ عكسِ قهر اوست

ور به‌ صلح‌ و عُذرْ عكس‌ مِهر اوست‌

ما كئيم‌ اندر جهان‌ پيچ‌ پيچ

چون‌ الف‌ كو خود ندارد هيچ‌ هيچ‌

چون‌ الف‌ گر تو مجرّد ميشوي

اندرين‌ ره‌ مَرد مُفرد ميشوي‌